Dyma fi'n dilyn linc o bost gan Nic ar Morfablog i wefan y Blaid Lafur yng Nghymru ac yn gofyn i'r wefan beth oedd Llafur wedi'i wneud i mi drwy roi fy nghôd post i mewn i'r map ar y chwith.
Och, yr eironi - dyma'r ateb.
Ydw, dwi nôl.
Nôl adre a nôl ar y blog gobeithio. Mae'n flin gen i eich siomi chi i gyd (!) a diflannu ond nes i gyrraedd rhyw bwynt yn y tymor a jyst penderfynu peidio postio unrhywbeth a cheisio dal i fyny ar ôl cyrraedd adre. Dwi wedi gwneud rhyw fath o ymdrech i gadw rhaglenni a flyers o bethau dwi wedi eu gwneud a'u gweld ond mae'r wythnos ddiwethaf wedi mwsho i mewn i un yn barod heb sôn am weddill y tymor.
Mae Caer-grawnt yn le intens iawn. Pan rych chi'n gweithio, chi'n gweithio'n galed a pan nad y chi'n gweithio, rych chi'n cymdeithasu, a hynny'n egniol - yn mynd i weld rhywbeth neu yn gwneud rhywbeth. Prin iawn ydy'r amser lle mae dyn yn eistedd o gwmpas ac yn pydru. Neu'n blogio.
Dwi wedi cael tymor gret. Nes i fwynhau'r cyfnod (Political and Constitutional 1750-1914 ond o tua 1793 ish tan 1911/14 gan adael lot o bethau allan ar y ffordd mewn gwirionedd) yn fawr iawn ac er fod y gwaith yn galed, dwi'n hollol hyderus fy mod i wedi dewis y pwnc cywir. Beth sydd wir wedi gwneud y tymor ydy'r bobl. Mae gen i griw gret o ffrindiau ar draws y dair mlynedd (a thu hwnt i hynny) ac dwi'n edrych mlaen at eu gweld nhw eto yn barod.
Dwi wedi bod adre ers tua 24 awr erbyn hyn a mae hi'n *arbennig* o od i fod adre. Pan rych chi wedi arfer agor y llenni i gwrt Webbs, cerdded lawr y grisiau a gweld yr haul ar ochr y Capel ac ar draws y lawnt, jyst yn taro pen y ffynnon, dydy'r rhes nesaf o dai yn y stad ddim cweit yr un peth. Mae na afael gan y lle. Ond mae'r gafael go iawn yn dod o'r bobl a bod o gwmpas cymaint o bobl ar unwaith - mae'n arbennig o ryfedd bod o gwmpas y tŷ a hwnnw gyda dim ond fi a dau arall yma ac yn rhyfedd bod tu mewn drwy'r amser. Ddoe oedd y tro cyntaf i fi deithio i unrhywle heblaw am ar fy nhraed mewn 8 wythnos - mae'r syniad o wneud hynna'n Bow Street jyst tu hwnt.
Beth bynnag, dros yr wythnos nesaf neu rywbeth fe fyddai'n ceisio cofio rhywfaint o beth ddigwyddodd dros y tymor ayyb. Neis bod nôl.
Fe fues i mewn cwis tafarn nos Fawrth yn yr Undeb. Nid cwis tafarn arferol mohono ond un wedi'i noddi gan PriceWaterhouseCoopers. Cawson ni 'goodie bags' gyda stwff i roi ar eich dwylo, peth i gynhesu'ch dwylo, powdwr siocled poeth ac amryw o bethau eraill gyda logo PriceWaterhouseCoopers arnyn nhw.
Y peth mwyaf horibl o fasnachol, yn horiblach na chymryd mantais o fyfyrwyr drwy roi diodydd am ddim iddyn nhw a goodie bag hyd yn oed, oedd y rownd PriceWaterhouseCoopers yn y cwis. Roedd cwestiynau'r rownd yma yn cynnwys faint o swyddfeydd sydd gan PWC ym Mhrydain, faint o bobl sy'n gweithio i PWC dros y byd a lle yn y tabl rhoi swyddi i ôl-raddedigion oedd safle PWC. Ych a fi.
Roedd gweddill y cwis yn olreit gyda chwestiynau fel pa ffugenw sydd ar symffoni rhif 101 gan Haydn, ar ba ynys mae Suffolk a gormod o gwestiynau geeky technolegol a gwyddonol (mae'r pedwar oedd ar fy nhim i (Alice, myfi, Beatrice ac Ollie - enw'r tim oedd ASBO) yn astudio pynciau celfyddydol).
Fflipin gyfalafiaeth.
Ie, dyma fi'n Dychwelyd.
Mae hi'n wythnos a diwrnod erbyn hyn ers i mi gario dau grât llwyd, un bag mawr llwyd o ddillad, un bag bach o ddillad a'r cyfrifiadur yn ei focs i fyny i fy ystafell ar y trydydd llawr yma yn Keynes. Mae hi wedi bod yn wythnos brysur iawn. Prif nodwedd yr wythnos ydy Y Pedwar Cwestiwn sef beth ydy dy enw di, o le wyt ti'n dod, pa bwnc wyt ti'n ei astudio (cwestiwn sy'n cael ei ateb mewn ffordd od - nid astudio hanes ydw i ond hanesydd. Dwi'n anghytuno efo hyn - dwi ddim yn hanesydd o unrhyw ddisgrifiad ac mae gan y 'meddygon' 7 mlynedd cyn fyddai'n eu galw nhw'n feddygon) a lle wyt ti'n byw o fewn y coleg. Gydag enw fel Seiriol, mae'r cwestiwn cynta yn cymryd yn dipyn o eglurhâd (allai ychwanegu 'Ceyreole' fel sillafiad posibl i fy enw erbyn hyn).
Mae byw yn y coleg yn cyfleustra dwi'n falch iawn ohonno. Mae'r bar i lawr y grisiau sydd reit yn ymyl y neuadd lle fyddai'n cael fy mwyd i gyd, bar y seler yn fanno hefyd, y llyfrgell jyst tu allan i fy ffenest ond mae'n ddigon tawel yma i allu byw bywyd yn hawdd a chysgu'r nos. Mantais arall o gael byw yn y coleg ydy cerdded allan o'r adeilad peth cyntaf yn y bore a gweld yr haul ar ochr y Capel ac ar draws y ffynnon a'r glaswellt sydd yn olygfa gyfareddol. Dwi'n dal i deimlo'n od wrth gerdded trwy'r giât flaen ar ôl bod yn y dre, gweld y bensaerniaeth a'r olygfa o fy mlaen a gwybod mai dyma ydy adre am y dair mlynedd nesaf. Mae'r un mor od i fwyta fry-up neu blât o chips yn y Neuadd gyda lluniau o Syr Robert Walpole a George Canning yn edrych i lawr arnaf i.
Beth ddigwyddodd pryd:
Gwener 30 - cyrraedd, cwrdd â Tiwtor, bwyd ffurfiol yn y Neuadd. Tiwtor yn foi neis. Cyflwynodd ei hun i fi gan ddweud "I don't think we've met have we?" cwpwl o ddiwrnodau yn ddiweddarach.
Sadwrn 1 - matricwleiddio. Ystyr hyn ydy mod i wedi mynd i'r Capel, arwyddo darn o bapur yn fy nghlymu i lwythi o hen reolau'r Coleg a, trwy hynny, yn dod yn aelod o'r Coleg a'r Brifysgol. Anti-climax braidd. Llun matricwleiddio - pawb yn y flwyddyn, graddedigion ac is-raddedigion mewn un llun mawr wedi'i dynnu o flaen y Capel. Roedd Martin, mathematgydd o'r Almaen, y bachgen talaf gyda'r gwallt lletaf a mwyaf bushy yn sefyll o mlaen i. Swper matricwleiddio gyda'r DoS (y dyn sy'n llywio fy astudiaethau) - mae Dr Sonenscher yn ddyn neis iawn, rhyfeddol o glyfar ond ychydig yn swil wrth ei gyfarfod am y tro cyntaf.
Sul 2 - Pyntio - roedden ni i fod i byntio am chwarter awr ond gan fod ein pyntiwr wedi bod yn yfed ers tipyn ac yn yfed yn ddi-stop ar hyd y daith, fe fuon ni'n pynio am awr a chwarter. Profiad pleserus iawn, fodd bynnag.
Llun 3 - Ffair y Glas. Fel rhywun sy'n casau hysbysebu 'yn eich gwyneb' fel galwadau ffôn neu rywun yn cerdded i fyny atoch chi ar y stryd â chas perffaith, roedd Ffair y Glas fel rhyw fath o uffern i fi. Nes i ddim roi fy enw ar bopeth yno, ond mae gen i fag yn llawn darnau papur a beiros yn barod i mi fynd trwyddyn nhw i benderfynu pa gymdeithasau sy'n haeddu fy wyth bunt neu beth bynnag am aelodaeth oes.
Mawrth 4 - Gweld llyfrgell y Coleg. Llyfrgell ardderchog ac un sydd â golwg henffasiwn iawn arni. Fe fuon ni'n crwydro tafarndai'r dre yn yr hwyr - profiad eitha diddorol.
Mercher 5 - Cwrdd â Boyd Hilton, fy supervisor, yng Ngholeg y Drindod. Dyn hyfryd. Gosod traethawd erbyn dydd Gwener am effaith y Chwyldro Ffrengig ar wleidyddiaeth a diwylliant gwleidyddol Prydain. PARTI hanes yn yr hwyr (fe adawodd fy NoS y caps lock ymlaen yn ei bedwar ebost yn fy hysbysebu am y parti) - llawer o win, dim llawer o bobl = llawer o win yn diflannu a'r adran yn llithro ymhellach ac ymhellach i mewn i ddyled.
Iau 6 - Darlithoedd yn cychwyn a mynd am daith ar do'r Capel - dydy twristiaid ddim yn cael gwneud hyn. Anhygoel. Lluniau i'w gweld yma
Ers dydd Iau, dwi wedi bod yn trio neud cymaint o ddarllen â dwi'n medru am y Chwyldro Ffrengig ayyb achos dwi rioed wedi'i astudio o'r blaen felly does gen i ddim clem beth dwi'n mynd i'w roi yn y traethawd.
Erbyn hyn, mae grwpiau yn dechrau dod at ei gilydd. Y prif wahaniaeth rhwng y grwpiau ydy pa mor ddiddorol ydy'r bobl. Mae'r rhan fwyaf o bobl yma yn llithro i mewn i ddwy golofn yn eitha gyfleus - diddorol ac anniddorol. Mae na rai pobl yn pontio'r ddwy golofn yma, ond yn gyffredinol, mae'n gweithio'n daclus.
Mae na dwristiaid yma, yn y Coleg, *drwy'r* amser. Beth dwi'n gweld yn od amdanyn nhw ydy eu bod nhw'i gyd, yn gwbl ddieithriad, yn tynnu lluniau neu fideo o'r eiliad maen nhw'n croesi'r trothwy tan iddyn nhw adael. Does na neb i weld yn mwynhau'r olygfa - edrych ar beth sydd o'u blaenau a'i werthfawrogi yn hytrach na jyst gwneud cofnod ohonno. Y peth gwaethaf ydy mod i'n union yr un peth pan fyddai dramor.
Beth bynnag, mae'n ddrwg gen i am y llith yma, mae amser mor dynn yma, mae'n rhaid jyst derbyn beth sy'n dod oddi ar top y pen. Dwi'n gobeithio cael mwy o luniau i wthio'r hanes ymlaen o rwan ymlaen, ond dwi ddim am roi ofn i unrhywun gyda fy arferiad o gario camera o amgylch gyda mi drwy'r amser.
Dim ond neges gyflym - dwi yng nghanol pacio ar hyn o bryd ac yn mynd i gychwyn peth cyntaf bore fory felly fe fydd na ychydig o 'downtime' flickr a glasflog wrth i fi brynu weiren ethernet a cael y cyfrifiadur ar y rhwydwaith yng Nghaer-grawnt. Fe brynais i ffôn newydd ddoe, sy'n un 3G gyda chamera ac mae nifer o negeseuon gyda lluniau wedi'i gynnwys yn fy nghytundeb, felly dwi'n meddwl falle cychwyn cyfrif moblog hefyd fel mod i'n cofnodi ar y we ar dri ffrynt mewn ychydig!
Beth bynnag, well i mi fynd i gael fy swper - classic fry-up Dad ar gyfer fy noson olaf adre.
Blogiodd Nic am luniau o gasgliad Charles W Cushman yn ddiweddar a dwi wedi trio fy ngorau i wneud 'copi' o'r golygfeydd o Aberystwyth erbyn heddiw. Dewisais ddau lun i'w dyblygu - dyma fy ymgais:
Un o ganlyniadau bod adre ar fy mhen fy hun drwy'r dydd gyda dim llawer i'w wneud a dim ffrindiau i'w harasio (mae gen i restr ddarllen ond dyw hynny ddim yn cyfri) yw fy mod i'n gwastraffu tipyn o amser. Tra bod Nwdls yn blogio ar lafar dwi'n gwastraffu fy amser gyda'r Widget Tetris dwi wedi ychwanegu i'r dashboard ar fy iMac ac ar Stick Cricket.
Does dim angen i mi ddisgrifio pa mor addictive ydy Tetris, dwi'n siwr, ac mae Stick Cricket yn perthyn i'r un categori. Dwi'n cael trafferth mawr gyda medium pacers yn y gem yna - dwi'n medru darllen spin yn eitha da a dwi'n medru amseru'r bowlwyr cyflym yn dda fel arfer ond mae'r medium pace rhywle rhwng y ddau a dwi ddim yn medru gwneud y newid i'r amseru'n ddigon llyfn.
Peidiwch clicio ar y linc i Stick Cricket neu fe fyddwch chi'n gwastraffu gweddill eich bywyd, fel dwi'n mynd i wneud os na fyddai'n stopio'n fuan.
Wel, mae hi bron yn amser i mi fynd allan i'r byd mawr, tu hwnt i Bow Street, ac am y Brifysgol. Mae fy ffrindiau i gyd wedi dechrau yn barod ac yng nghanol eu wythnosau glas erbyn hyn. Mae'r mwyafrif o'n ffrindiau wedi'i throi hi am Gaerdydd a rhai wedi aros yn Aberystwyth. Dechreuodd eu tymhorau dros y penwythnos felly dim ond fi sydd ar ôl (heb gyfri'r rhai sy'n cymryd blwyddyn 'allan'). Efallai bod hyn ddim yn ymddangos fel llawer o ddim ond mae fy mhen blwydd ddydd Mercher a dydy fy ffrindiau ddim yma i ddathlu gyda mi.
Mae'r paratoadau cyn gadael wedi mynd yn dda - fe aeth y rhieni a mi i Gaerfyrddin i siopa cwpwl o benwythnosau 'nôl yn prynu llestri a dillad ac fe lwyddais i gael popeth arall oedd angen arna i ar yr ochr goginio yn Tweed Mill. Yr unig beth dwi dal heb brynu ydy tegell. Peth cymdeithasol ydy tegell i mi gan fod yn gas gen i ddiodydd poeth. Bob un.
Yn anffodus, mae angen dechrau meddwl am bacio. Does gen i ddim llawer o lyfrau dwi am fynd gyda mi (argh angen darllen cyn mynd) ond mae gen i eitha lot o ddillad. Dwi'n mynd i fod yn byw yn adeilad Keynes (map o'r coleg yma) o fewn muriau'r coleg, sef lle fues i'n aros pan gefais i fy nghyfweliad felly mae gen i syniad o faint yr ystafell. Mae hi'n stafell en suite eitha brown.
Dwi angen cyrraedd y Coleg yn 'gyfforddus' erbyn 1500 ddydd Gwener, diwrnod ola'r mis, hynny yw, wedi dadbacio erbyn tri. Mae na wasanaeth yn y Capel (lluniau neis iawn yma) am 1730 gyda'r rhieni, yna ffarwelio am y tro olaf. Mae na bryd arbennig y noson honno yn y Neuadd ond tu hwnt i hynny, does gen i ddim syniad pryd neu lle fyddai'n gwneud unrhywbeth. Mae na chwech hanesydd arall yn mynd i fod yn fy mlwyddyn yn King's, felly dwi'n sylweddoli pa mor lwcus ydw i, a dwi'n bwriadu gwneud yn fawr o'r cyfle arbennig dwi wedi'i gael.
Un o’r pethau dwi fwyaf balch ohono o ran fy nghymeriad ydy fy chwaeth gerddorol. Mae ystod fy chwaeth yn eang iawn ac un dangosydd ydy edrych ar y 50 cân dwi wedi gwrando arnyn nhw fwyaf ar iTunes a’r iPod - Prince a Marilyn Manson i Joni Mitchell a Snoop Dogg. Faswn i’n hoffi meddwl am fy hun fel rhywun sydd â meddwl agored cerddorol, yn sicr ddim yn snob a rhywun sy’n hoff o gerddoriaeth pop yn enwedig.
Dydy hi’n ddim syndod, felly, fy mod i’n ffan o gerddoriaeth McFly sy’n fand o bedwar bachgen tua’r un oedran â mi sy’n chwarae cerddoriaeth pop. Pop da hynny yw, nid Louis Walsh-Westlife pop, ond Beatles/Who/Beach Boys pop. Nhw oedd yn gyfrifol am All About You sef cân Comic Relief eleni. Maen nhw wedi mynd i frig y siart senglau bedair gwaith ac mae eu dwy albym wedi mynd yn syth i rif un - y band ieuengaf erioed, yn iau na’r Beatles hyd yn oed, i gyrraedd rhif un gyda’u halbym gyntaf.
Rhyw chwe mis yn ôl, daeth cyhoeddiad fod y bechgyn yn mynd ar daith tuag at yr hydref, felly dyma benderfynu mynd i’w gweld yn yr NEC Arena yn Birmingham ar yr 17eg o Fedi a fyddai hefyd yn fath o ŵyl hwyl fawr i bawb cyn i ni fynd am y Brifysgol. Roeddwn i wedi bod yn yr NEC sawl gwaith cyn y gig, ond i’r Motor Show a phethau tebyg i hynny ac nid i’r Arena. I ddweud y gwir, doeddwn i erioed wedi bod mewn gig mewn arena yn unlle cyn dydd Mercher felly roedd gen i feddwl eithaf agored am beth i’w ddisgwyl o ran y llwyfannu a safon y sain.
The Famous Last Words oedd y band cyntaf i ymddangos - braidd yn crap. Tyler James ddaeth wedyn - olreit, bownsiodd rownd y llwyfan, llais eitha da. Wedyn, ar ôl i mi ymweld â’r lle gwerthu nwyddau, dechreuodd y sioe go iawn. Roedden ni tua deg rhes yn ôl o’r blaen, reit ar ben y bloc i ochr chwith y llwyfan. Felly seddi ardderchog.
Dechreuwyd rhan McFly o’r sioe gyda fideo ‘heist’ ar y waliau fideo anferth yna’r llen yn disgyn a’r band yn chwarae I’ve Got You a Nothing. Roedd y sioe i gyd yn broffesiynol - llwyfannu da, goleuo ardderchog a safon y sain yn llawer uwch na beth oeddwn i’n ei ddisgwyl. Dydw i ddim yn cofio trefn y set i gyd ond yr uchafbwyntiau i mi oedd: mash-up 5 Colours in her Hair / American Idiot; Ultraviolet, yn enwedig y goleuo; Tom yn codi o grombil y llwyfan yn chwarae baby grand; y rocio yn Pinball Wizard; peli tân yn codi o’r llwyfan ar y diwedd.
Yn sylfaenol - gig gwych. Lluniau yma.
Does na ddim byd tebyg i benawd papur lleol. Mae'r Cambrian News yn cynnig penawdau hilariws yn wythnosol fel "Doctor being probed by medical council" yr wythnos hon. Fe welais i'r un lleiaf cyffrous ers amser ddoe mewn Gwasanaethau ar ochr y draffordd ger Telford. Waw.
Mae ochr Mam o’r teulu yn dod o’r gogledd ddwyrain - o Lanarmon yn Iâl ac o Lanefydd - a dyna lle bu y chwaer a mi ar ymweliad ddydd Mercher a Iau diwethaf. Roedd hi’n ddiwrnod gwneud y bêls mawr ar y ffarm, felly roedd digonedd o beiriannau lliwgar i fy niddannu a digon o afalau i’w casglu oddi ar y pren yn yr ardd. Aethon ni am dro ddydd Iau, er mor wael oedd y tywydd, i Tweed Mill yn Nhrefnant i siopa ac i gael cinio. Mae Tweed Mill yn un o’r llefydd hynny sy’n tynnu pobl sy’n hawlio’u pensiwn fel ma
e fflam yn tynnu gwyfynnod. Roeddwn i’n siomedig iawn i beidio gweld ‘Mill’ yno, er fod digon o ‘Tweed’ i bara am flwyddyn.
Yn anffodus, ar y ffordd adre o Dweed Mill, gyrrodd gar oedd yng nghanol y ffordd i mewn i’r drych ochr a’i chwalu. Bastad.
Bu farw Cadi, y gath, ddydd Mawrth ar ôl penderfynu ei rhoi i gysgu wedi i’r milfeddyg ddarganfod tiwmor ar yr iau neu’r bustl. Roedd hi wedi bod yn gwmni i ni ers deng mlynedd ac yn gymeriad gymhleth iawn. Doedd hi ddim yn hawdd dod yn ffrind iddi felly roedd cael anwyldeb ganddi yn golygu magu perthynas go iawn. Dros y dair mlynedd ddiwethaf, bu hi’n gwmni i mi bob dydd am gwpwl o oriau o leiaf wrth i mi gyrraedd adref o flaen fy rhieni felly fe ddaethon ni'n agos iawn. Fe fydd tipyn o golled ar ei hôl. Mae hi wedi’i chladdu rhwng dwy goeden yn yr ardd.
Wel, mae deg diwrnod wedi pasio ers i mi flogio ddiwethaf, ond mae gen i lawer i’w ychwanegu yma. Dwi’n ofni y bydd purges blogiol fel hyn yn digwydd yn fwy aml nag adnewyddu cyson, felly maddeuwch i mi am y llith.
Beth bynnag, digon o hel esgusodio a mwy o flogio.
Heblaw eich bod chi’n byw o dan garreg neu mewn unrhyw wlad yn y byd heblaw am Awstralia a Phrydain, mae’n debyg eich bod chi wedi clywed bwrdwn diweddar y wasg Seisnig am fuddugoliaeth tim criced Lloegr wrth iddyn nhw gipio’r Lludw oddi wrth Awstralia wedi pumtheg mlynedd yn y diffeithdir. Fel cefnogwr criced, fe wnes i fwynhau’r gyfres yn fawr iawn ond fel cefnogwr Awstralia, roeddwn i’n siomedig iawn i weld perfformiadau gwan gan dim sydd wedi arfer syfrdanu gyda safon eu chwarae.
Gan mai Flintoff, Pietersen a Vaughan oedd yn chwarae’r criced da, allen i ddim mwynhau safon y chwarae gan mai Saeson oedden nhw. Rhywbeth greddfol i’w wneud gyda chefnogi Awstralia ers blynyddoedd oedd hyn, mae’n siwr. Doeddwn i ddim yn imiwn, fodd bynnag, i’r tensiwn a fu’n rhedeg drwy’r gyfres wedi’r prawf cyntaf. Dyma’r tro cyntaf ers amser i mi fod cweit mor agos i flaen y sedd, neu’n eistedd i fyny yn hytrach nac ar fy nghefn, yn gwylio criced ers amser.
Mae na sawl peth wedi codi’u pennau yn dilyn diwedd y gyfres. Mae dogfael wedi sôn yma ac yma am orymateb ac ymfalchïo cyfoglyd y wasg a'r cyfryngau yn llwyddiant y tim criced yn llawer fwy huawdl na fedra i, felly wnai ddim ond dweud fod yr holl ffys wedi llwyddo i atgyfnerthu’r rhesymau pam nad ydw i’n cefnogi timau chwaraeon Lloegr yn y lle cyntaf.
Y prawf diwethaf yn y gyfres oedd prawf diwethaf Richie Benaud tu ôl i’r meicroffôn ym Mhrydain wrth i’r hawliau teledu symud draw at Sky o Channel 4. Dwi’n hoff iawn o Benaud fel sylwebydd oherwydd ei gynildeb a’i acen hyfryd. Mae na ran o gyfweliad diddorol iawn wnaeth Benaud i News 24 yma.
Dwi'n berson sy'n hoff iawn o ystadegau. Os fyddai'n gwneud gwaith, fe fyddai'n hoffi gwybod yn union faint o waith sydd i'w wneud a faint yn union o amser sydd i'w wneud (dwi'm yn gwybod be fyddwn i'n gwneud heb 'word count') a dwi'n hoff iawn o ddarllen am ystadegau diddorol o'r Premiership ar wefan Sky.
Dydy hi'n ddim syndod felly fy mod i'n ffan o'r dudalen glyfar ar
Mae'n ddiddorol iawn i weld pa luniau yw'r rhai mwyaf poblogaidd. Mae ambell lun wedi cynnal sgwrs yn y sylwadau amdano ac felly'n uchel ar y rhestr ond yn lun diflas ac anniddorol braidd (fel hwn) ac mae patrymau am ba luniau sydd o ddiddordeb i ddefnyddwyr y safle yn dod i'r amlwg, fel poblogrwydd y 'tag' a grwp Scymraeg.
Dyma fy mhum llun mwyaf poblogaidd:
Mae'r llun cyntaf wedi cael ei weld dros ddau gant o weithiau'n fwy aml nac unrhyw lun arall.
Hwn ydy fy hoff lun i:
gyda hwn yn ail agos:
Fe gyrhaeddodd bore dydd Sadwrn yn rhyfeddol o gyflym, ac er fy mod wedi ymddiddan gyda’r toiled ar fy ngliniau yn ystod y nos, roeddwn i’n barod ar gyfer y diwrnod mawr - gem Cymru yn erbyn Lloegr. Rydw i wedi bod ar bob taith bêl droed mae’r ysgol wedi’i chynnig oddi ar y daith i weld yr Ucrain ym Mawrth 2001, y cyntaf i mi fod yn ddigon hen i allu mynd iddi, felly doedd dim amheuaeth y byddwn yn mynd i weld y gem olaf posib hefyd gyda’r ysgol.
Cawsom ginio ym McArthur Glen (toiledau hyfryd iawn yno, gyda llaw) a mynd yn syth am y Stadiwm ar ôl cyrraedd Caerdydd. Ry’n ni’n dueddol o gyrraedd y Stadiwm yn gynharach na’r rhelyw tra’n teithio gyda’r ysgol, felly roedd hi’n syndod gweld cyn gymaint o gynnwrf tu allan y Stadiwm mor gynnar yn y prynhawn. Dwi’n hoffi cyrraedd y gem yn gynnar a gwylio’r chwaraewyr yn cynhesu yn enwedig - mae’n eich galluogi chi i ymddangos yn Nostramdamusaidd os ry’ch chi’n sylwi ar rywbeth sy’n codi ei ben yn ystod y gem, fel oedd hwn a hwn yn ffit neu pryd fydd rhywun yn dod ymlaen fel eilydd. Ers i John Toshack gymryd lle Mark Hughes fel rheolwr Cymru, mae Roy Evans, cyn reolwr Lerpwl a’i gynorthwy-ydd wrth y llyw, yn paratoi y chwaraewyr cyn y gem a hynny reit o flaen y seddi y byddwn ni’n ei cael bob tro gyda’r ysgol! Dwi wastad yn mwynhau’r cyfle i weld legend mor agos!
Wnai ddim eich diflasu gyda’r hyn roeddwn i’n meddwl am dactegau’r ddau dim a rhyw bethau technegol, anniddorol felly, a dim ond dweud fy mod i’n falch iawn o’n perfformiad ni ar y dydd. Mae’n biti fod cyn lleied o sylw wedi bod yn y cyfryngau i’r cynnydd sydd wedi bod o dan Toshack ers iddo gymryd yr awennau, yn enwedig o gymharu’r perfformiad ddydd Sadwrn gyda’r un yn Old Trafford rhai misoedd yn ôl, a’r holl sylw wedi mynd i unai bwwio’r anthem ‘genedlaethol’ (ymunais yn y bwwio, gyda llaw) neu faint sydd angen i’r Saeson wella i ennill Cwpan y Byd.
Roedd hi’n deimlad od i gerdded oddi ar y bws, a hynny ym maes parcio’r ysgol, gan mai dyma’r peth olaf un i mi ei wneud gyda’r ysgol am byth. Beth bynnag, doedd dim amser i bendroni oherwydd yr eiliad y cyrhaeddais i adref roedd rhai i mi ddewis yr emynau ar gyfer y Sul. Rydw i wedi bod yn un o organyddion Capel y Garn ers cwpwl o flynyddoedd erbyn hyn, yn cymryd un Sul o bob wyth neu naw. Gwasanaethau heddiw oedd y ddau olaf i mi gyfeilio iddynt am dipyn o amser, mae’n debyg, felly fe wnes i ddewis un o fy hoff emynau i orffen y gwasanaeth y bore, fy ngwasanaeth olaf y tu ôl i'r organ, sef Aberystwyth o waith Joseph Parry.
Cefais ddiwrnod prysur iawn ddydd Gwener yn glanhau’r tŷ a thorri’r lawnt cyn mynd am Garn Villa, sef tŷ Alaw, i gael ymlacio cyn mynd i’r dref am y noson. Gwyliodd Elain, Ffion, Alaw a mi Pulp Fiction tra’n ‘mwynhau’ punch a baratowyd gan y merched (a gwin gwyn achos do’n 
i’m yn gallu dioddef y punch). Dwi ddim yn siwr beth oedd ynddo i gyd ond doedden nhw’n sicr ddim wedi dal yn ôl gyda rhai o’r cynhwysion, yn enwedig yr Energy Drink (fersiwn Lidl o Red Bull). Mae'r llun yn dangos Ffion yn mwynhau'r punch yn syth o'r grochan. Ar ôl cael swper o basta hyfryd iawn, fe ddaeth hi’n amser i ni adael am oleuadau llachar Aberystwyth ac am stafell dywyll ‘lan stâr’ y Cwps.
Mae mynd i nosweithiau naws Cymdeithas yr Iaith yn y Cwps ar ddydd Gwener cyntaf bob mis yn bleser anghyffredin. Ar yr un llaw, mae cyfle i gymdeithasu mewn awyrgylch hwyliog, Gymraeg, a chlywed bandiau da mewn lleoliad clos, ond ar y llaw arall mae’n gallu mynd yn gyfyng iawn yn sydyn iawn yno ac mae’n gas gen i’r amdo o fwg sydd yn yr wastad yn yr oruwchystafell. Dan Lloyd a Mr Pinc a Thangwystl oedd yn ein diddanu y mis yma. Recordiwyd rhywfaint o’r noson am y tro cyntaf yr wythnos hon, felly mae cân gan Tangwystl, Tro ar ôl Tro ac Alden Terrace gan Dan Lloyd a Mr Pinc yn fyw am byth, diolch i Rys Llwyd a’i liniadur. Mi wnes i gael fy synnu gan gymaint o bobl oedd yn y gig i ddweud y gwir, gan fod Aberys
twyth difyfyrwyr a diymwelwyr yn gallu bod yn dawel iawn yn ystod mis Medi. Rhoddodd Tangwystl berfformiad da iawn - doeddwn i heb eu clywed cyn y gig yma, ond gan fy mod yn adnabod eu groupies ac un o'r aelodau, roedd gen i syniad o'r math o gerddoriaeth oedd yn aros amdandaf i, a cefais fy mhlesio. Braf oedd gweld saxophone yn cael ei ddefnyddio mewn gig Cymraeg! Wnes i ddim talu llawer o sylw i Dan Lloyd a Mr Pinc ac o beth glywais i, wnes i ddim colli llawer.
Mae tystiolaeth ffotograffaidd yn profi ein bod wedi mynd am Rummers, ger Pont Trefechan, ar ôl y Cwps, ond wnes i ddim aros yn rhy hwyr gan fy mod i’n gwybod fod siwrne fws i Gaerdydd, i Stadiwm y Mileniwm, yn fy aros y bore canlynol.
Daeth fy stint yn y Llyfrgell Genedlaethol i ben heddiw, ar ddiwrnod ola’r mis, felly mae gen i fis cyfan ‘gwag’ o fy mlaen i baratoi cyn mynd am y Brifysgol. Dwi ddim yn meddwl y bydd Medi’n fis arbennig o brysur, ond mae cwpwl o bethau pwysig iawn ar droed. Mae’r gem fawr ddydd Sadwrn, ar y trydydd, ac fe fydda’i yno ar daith gyda’r ysgol, yna dydd Mawrth y chweched, mae cyngerdd ‘cartref’ Cerddorfa’r Tair Sir er mwyn rhoi cyfle i’r rhieni glywed y rhaglen o’r daith i Wlad Pwyl. Dwi’n bwriadu gwneud defnydd da o fy amser ‘rhydd’ a gwylio’r prawf olaf Cyfres y Lludw i gyd, y tro cyntaf i mi allu gwylio prawf cyfan yr haf yma, a gwneud rhywfaint o waith darllen cyn mynd am y Brifysgol, wrth gwrs.
Mae na ddau ddiwrnod pwysig iawn ym mis Medi yn Maes y Garn, sef pen blwydd Mam, ynghanol y mis, ac fy mhen blwydd i ar ddiwedd y mis. Dwi hefyd yn mynd i weld fy gig cyntaf mewn arena, i weld McFly yn Birmingham ar yr 17eg. Mae cyffro mwyaf y mis yn debygol o ddod reit ar y terfyn, gan mod i’n gwybod erbyn fod rhaid i mi fod yn y coleg ‘comfortably by 3pm’ (ar gadair esmwyth neu rywbeth) ar ddiwrnod olaf y mis.
Dywedodd rhywun mai ond dau beth sy'n sicr mewn bywyd - trethi a marwolaeth. Tra bod squatters ac Al Capone yn llwyddo i osgoi un a'r Rolling Stones yn llwyddo i osgoi'r llall, mae dau beth sy'n amhosib cuddio rhagddynt o fyw yn Bow Street (neu Geredigion).
Bob mis, yn ddi-ffael, mae'r Cambrian Trader a'r Monthly Advertiser yn gorwedd ar y mat. Mae'r ddau gyfnodolyn yma'n cynrychioli llawer i mi - brwydr y busnesau bach yn erbyn y cwmniau rhyngwladol mawr, brwydr crefftwyr i gadw'i ffordd o fwy i fynd a brwydr rhai dynion a merched busnes i gadw busnesau hollol ddi-bwynt a hollol anymarferol o safbwynt ariannol i fynd.
Mae dyfodiad rhain hefyd yn cynrychioli cyfle i godi gwên wrth weld eitemau od ar y naw yn cael eu gwerthu (a rhif ffôn wedi'i brintio yn hytrach na chuddio tu ôl i ffugenw fel eBay) ac i chwerthin ar ddiniweidrwydd gramadegol rhai hysbysebwyr.
Gadewch i mi roi ambell enghraifft o'r Hysbysebydd Misol a gyrhaeddodd heddiw.
We can turn your pig into valuable dry cured bacon & sausage. Sliced & packed to your requirements.
Milking Ewe - suitable for handmilking. Very quiet temperament. Ideal alternative source of milk for dairy intolerant.
All day Childcare Mes Bach Nursery, Aberystwyth.
Two Soay Rams for sale.
Pedigree, ideal for breeding
Newydd weld y dudalen yma ar wefan y BBC. Mae'r stori am ddyn sy'n bwriadu gwerthu aer wedi'i roi mewn potel o Gymru am £24 oddi ar ei wefan drychinebus, walesinabottle.com.
Slate, Stone, Sand or Water are just a few ideas which will remind you of your birthplace, school, farm or the place you were brought up
Dwi'n teimlo y dylwn i ddilyn y zeitgeist ar y blog yma, felly er mod i ddim am ymddangos fel mod i'n dilyn y 'dorf', dwi'n mynd i sôn am y criced.
I chi gael deall, dwi'n ffan 'go iawn' o griced, hynny yw dwi'n edrych am y sgôr ar y teledestun, roeddwn i'n arfer chwarae (dwi ddim yn dda iawn), dwi'n gwylio gemau sirol, dwi wastad yn gwylio gemau prawf a trwy wylio dwi'n golygu eistedd i lawr am bum diwrnod o flaen y teledu yn cael paned a chinio yr un pryd â'r chwaraewyr.
Felly mae'r 'ffad' o gefnogi Lloegr a mynd yn wirion dros y Lludw yn gwisgo fy amynedd i braidd. Mae'r ffaith fod 'fy' nhim wedi chwarae mor sal dros y tri prawf diwethaf (heblaw am eu hail fatiad i achub gem gyfartal yn y trydydd prawf ac ail fatiad Lloegr yn y prawf diwethaf) yn gwneud dim ond drwg i hynny o amynedd cystadleuol sydd gen i ar ôl.
Dwi ddim yn gwarafun cefnogi Awstralai o gwbl - allai jyst ddim cefnogi Lloegr mewn unrhyw chwaraeon oherwydd y cyfryngau. Maen nhw'n gwneud cymaint o ffys dros ddim byd ac yn gwneud i'r peth ymddangos fel diwedd y byd, boed y tîm yn ennill ne
u golli. Allai jyst ddim godde'r sylw. Mae'n rhaid mod i'n gywir gan fod Simon Davies yn cytuno gyda mi. Dwi'n gwbod fod 'Lloegr' yn cynrychioli yr England and Wales Cricket Board yn hytrach na Lloegr yn ddaearyddol, ond dwi'n methu rhoi fy nghefnogaeth i dim sy'n anwybyddu bodolaeth Cymru heblaw fel lle i gael ambell fowliwr swing, off spinner a hyfforddwr batio. Mae'r ffaith fod y llythrennau ECB yn sefyll am yr England and Wales Cricket Board yn profi eu hyfdra i'r dim. Dydy hanner y tim ddim yn dod o Loegr p'run bynnag - Simon Jones o Gymru, Geraint Jones o Awstralia / Cymru, Kevin Pietersen o Dde Affrica - throwback yn ôl i ddyddiau Graham Henry wrth y llyw gyda thim rygbi Cymru!
Beth bynnag, fe ddes i ar draws y blog hynod ddiddorol sydd wedi'i enwi yn llawn dychymyg, The Ashes. Mae hwn yn flog ardderchog i rywun sy'n gyfarwydd â chriced ac eisiau darllen sylwadau miniog a chrafog ac yn dda iawn i rywun sy'n llai cyfarwydd â'r gem a fydd yn anghofio amdani pan fydd Lloegr yn cael eu curo'n rhacs yn ystod y gyfres nesaf. Edrychwch allan am y re-enactments yn enwedig - comedi cricedol gwych (fel hwn ar y chwith).
Dyna'r geiriau anfarwol ddywedodd Bobby Gould, oedd yn reolwr ar Gymru ar y pryd, wrth roi ei lofnod i mi yn ystod gem Aberystwyth vs Telford yng Nghoedlan y Parc pan chwaraeodd Neville Southall dros y clwb. Wrth edrych yn ôl, gadawodd ymateb nawddoglyd ond serchog Bobby Gould llawer mwy o argraff arnaf na osgo swta a phwdlyd Nev wrth arwyddo darnau o bapur (neu ei lyfr In Search of Perfection ar fy nghyfer i) i res o fechgyn ifanc.
Beth bynnag, y pwynt roeddwn i'n ceisio ei wneud oedd fy mod i wedi hen arfer cael fy ngalw yn bopeth dan haul ond am fy enw. Dwi wedi clywed pob jôc am cereal a brecwast (I'm going to eat you for breakfast, Weetabix, Kellogg's ayyb), wedi clywed pob ynganiad posib o'r grwp o lythrennau sy'n fy enw a wedi cael fy ngalw yn bethau mor wahanol â Zaydriol (fel enw beiblaidd) a Kasabian. Dydw i ddim yn cwyno llawer am y peth. Ond pan darllenais i'r erthygl yma sy'n cyfeirio at gamynganu enwau a gweld enwau Håkon, Jiye, Michi, Elissa, Asa, Nara a Laszlo fel rhai anodd i'w ynganu, cefais fy nghythruddo! Triwch gael enw fel Seiriol!
Gem dda i'w chwarae pan ry'ch chi wedi diflasu - cogio bod yn Arlywydd America. Gallwch chi newid polisiau America neu gwneud i George Bush edrych fel ffŵl. Wedi meddwl, sdim angen ein help ni arno fe i wneud hynny nagoes ...
Dyma wefan swyddogol Lesley o’r gyfres ddiweddaraf o Big Brother. Dwi’n teimlo drosti - gwefan erchyll, dim gobaith am ddyfodol yng ngolwg y cyhoedd, lluniau gwael (mae ganddi bedwar troed yn y llun cyntaf), wedi recordio cân ofnadwy ar safon arbennig o isel (cliciwch ar y ddolen ar y dudalen yma i gael clywed clip o’r gân i chi gael deall be dwi’n meddwl) ac fe fydd hi’n agor archfarchnad fechan yn Chipping Norton cyn bo hir. Dwi ddim yn siwr pa wefan sydd fwyaf trajic - Môn-Heli (diolch i dafydd) neu Lesley. Dwi’n gwbod pa berson ydy’r mwyaf trajic.
Rydw i’n ffan mawr o Marc Evans ac mae Dal:Yma/Nawr a Camgymeriad Gwych yn ddau o fy hoff ffilmiau. Roeddwn i’n disgwyl pethau mawr gan My Little Eye er bod yr adolygiadau ar IMDb yn ei feirniadu'n hallt.
Mae’r ffilm yn dilyn hanes pum person ifanc, tua diwedd eu harddegau neu yn eu hugeiniau cynnar, sydd ar webcast 24 awr am 6 mis (mewn steil Big Brother-aidd) ond mewn tŷ anferth Norman Bates-aidd yng nghanol nunlle. Mae'r ffilm gyfan wedi'i saethu trwy 'gamerau we'. Os oedd y pump yn aros yn y tŷ am chwe mis, roedden nhw’n ennill $1m yr un. Neu dyna beth roedden nhw’n feddwl oedd yn digwydd. Wrth gyrraedd ei therfyn, mae My Little Eye yn troi i mewn i slasher atmosfferig a thywyll, gyda'r camerau we yn rhoi naws voueyristig unigryw i'r ffilm.
Dwi ddim yn siwr iawn beth i feddwl am y ffilm. Mae’r stori’n olreit ac mae’r cyfan wedi’i saethu yn glyfar, yn gynnil ac yn glaustroffobig iawn. Serch hynny, mae’r cymeriadau’n fas a disylwedd, rhai o’r actorion yn wan, datblygiad y stori heb ei ymestyn ddigon hir ac mae’r llun drwy’r camerau o safon isel yn eich blino erbyn diwedd y ffilm. Dwi’n meddwl fod angen i mi wylio’r ffilm eto.
Fe ddaeth yr awr ac fe ddaeth y canlyniadau!
Fe fues i’n slei iawn ac edrych ar wasanaeth UCAS Track cyn mynd i’r ysgol, felly cefais i mo’r profiad canlyniadol go iawn mae’n debyg. Edrych allan o ymyrraeth yn fwy na dim wnes i, ond roeddwn i’n hapus iawn i weld fod y geiriau ‘Conditional Offer’ gyferbyn â Phrifysgol Caer-grawnt wedi newid i ‘Accepted’. Roedd yr holl broses UCAS drwy gyfrwng i Saesneg i mi gan fy mod wedi ceisio am o leiaf un Prifysgol tu allan i Gymru, gyda llaw. Mae eu gwasanaeth 
ar-lein yn Saesneg i bawb. Beth bynnag am hynny, roeddwn i wedi gwneud digon i gael mynd am Gaer-grawnt! Gwych!
Roedd derbyn fy nghanlyniadau yn yr ysgol yn ychydig o anti-climacs yn sgil cael syniad o’r hyn roeddwn i’n mynd i’w dderbyn adre. O wybod fy mod wedi cael o leiaf tair A, roeddwn i’n eithaf ffyddiog y byddwn yn cael pedair, ond yn anffodus, roeddwn i wedi gwneud yn affwysol o wael yn yr arholiad Almaeneg, GR6, a boddodd fy Deutsch ddau farc oddi ar lan y radd A. Mae’n rhaid i mi gyfaddef mod i’n eithaf siomedig, er nad yw’n gwneud gwahaniaeth i safon fy Almaeneg nac i ba Brifysgol y byddaf yn mynd iddi, ond am fy mod yn gallu bod yn berffeithydd, ac am fod y ddau farc yna’n mynd i aros gyda mi.
Yn anffodus, roedd rhaid i mi fynd yn syth o’r ysgol i’r gwaith, yn yr adran ddigido yn y Llyfrgell Genedlaethol. Mae’r gwaith yn rhy ddiflas i roi arlliw ohono yma, hyd yn oed, ond mae’n talu’n dda ac roedd angen gwneud amser i fyny ar y ‘cloc’ (darn o bapur - dwi ddim digon pwysig i gael cerdyn clocio’i fewn) ar ôl
cymryd diwrnod yn hwy na’r hyn roedd gen i’n wyliau ar ôl bod yn Nulyn. Doedd dim egni na chwant gen i fynd allan i ddathlu nos Iau (cabledd!) felly cefais noson dawel o flaen y teli bocs ac yn chwarae Football Manager 2005.
Felly 273 diwrnod ar ôl i’r broses ddechrau gyda fy ffurflen UCAS yn cael ei hanfon, mae’r ‘freuddwyd’ wedi ei gwireddu - dwi’n mynd i Goleg y Brenin - mae'r llythyr derbyn wedi ei anfon. Mae’r tymor yn dechrau ar y trydydd o Hydref a dwi’n methu aros. Nawr mod i’n gwybod lle fyddai’n mynd, mae’r cynnwrf yng ngwaelodion y bol wedi cychwyn go iawn.
Ychydig dros ddeuddeg awr ar ôl ysgrifennu’r neges ddiwethaf ar y blog, roedd hi’n amser dal y tacsi a mynd am Ddulyn. Roedden ni, fel criw o ffrindiau, wedi hanner bwriadu mynd ar wyliau tramor i ddathlu ar ôl gorffen ein harholiadau lefel A ond doedd neb digon brwdfrydig i fynd â’r maen i’r wal, felly yma, yn Aberystwyth, y bu’r dathlu bryd hynny. Wedi dweud hynny, roedd na ddigon o draed yn anesmwyth i ni benderfynu mynd dramor ychydig ymhellach ymlaen yn ystod y gwyliau haf. Dewiswyd Dulyn fel pen y daith yn weddol gynnar yn y trefnu a daeth y criw dethol at ei gilydd yn yr un modd. Roedden ni am fynd am y pris rhataf posib, felly penderfynwyd mynd o ddydd Llun tan ddydd Mercher. Fel y daeth hi’n agosach at y gwyliau, 
fe ddaeth hi’n amlwg ein bod wedi dewis gwyliau a fyddai’n gorffen y diwrnod cyn i ni dderbyn ein canlyniadau felly daeth y gwyliau yn ddathliad o flaen llaw yn y diwedd.
Roedd y siwrne i lawr i Gaerdydd yn braf - dwi’n hoff iawn o deithio ar ffyrdd gwag gyda’r tarth yn codi fel amdo dros y caeau. Yr hediad o Gaerdydd i Ddulyn oedd y byrraf i mi fod arni erioed, yn rhyw gwta ddeugain munud. Roedd gwasaneth Ryanair yn un hysbyseb hir ond roedd y pris yn dda. Ar ôl cyrraedd y gwesty, yr Harcourt Hotel, doeddwn i ddim yn credu ein lwc. Doeddem ni ddim wedi talu llawer amdano, rhyw £30 y noson, ond roedd y stafelloedd yn helaeth a’r lleoliad yn berffaith, jyst oddi ar St Stephen’s Green.
Fe aeth pnawn dydd Llun a’r nos heibio mewn gwahanol fwytai, bariau, tafarndai a chlybiau nos. Yn anffodus, anghofiais fy nghamera felly 
mae’r noson wedi dengid i bwll angof cwrw am byth. Ceisiais wneud yn iawn am fy nghamwedd a gweld ychydig o’r ddinas ben bore dydd Mawrth (ddim wir ben bore ond ben bore am fachgen 18 oed ar daith piss-up). Cofiais fy nghamera nos Fawrth, ond does dim byd syfrdanol ar gof a chadw, dim ond lluniau dirifedig o fi a’n ffrindiau yn mynd yn raddol fwy meddw mewn nifer esgynnol o dafarndai.
Er mor wael fy nisgrifiad o’r daith (gan gofio fod fy rhieni yn debygol o ddarllen hwn), gallaf eich sicrhau ein bod wedi joio mas draw. Mae Dulyn yn brifddinas Ewropeaidd fyw gyda thrigolion hyfryd a thafarndai heb eu hail. Ry’n ni wedi addo mynd yn ôl eisoes.
Fe ddaeth hi’n bnawn Sul yn rhyfeddol o gyflym ar ôl penwythnos, wel nos Sadwrn a bore Sul mewn gwirionedd, i’w gofio. Aeth y siwrne i’r gogledd yn llyfn iawn, er fod y car yn llawn iawn. Roedd offer Dylan a fy sach gysgu a mag i yn llenwi’r bŵt felly roedd rhaid i babell Einion a gitar fas Meilyr a peth wmbreth o fagiau a drangalŵns eraill fynd ar eu glin. Rhoddais y mix-tape C90 bûm yn ei baratoi nos Wener i fynd wrth adael Bow Street ac fe ddaeth i ben ychydig filltiroedd tua allan i Borthmadog. Yn anffodus, cymerodd yr ychydig filltiroedd cyn y Cob ac i mewn i Borthmadog ei hun dipyn yn hirach na’r disgwyl. Roeddwn i’n meddwl gwnaed gwelliant i’r ffordd, ond roedd y traffig yn drymach nag erioed!
Beth bynnag am hynny, fe gyrhaeddodd y pedwar ohonon ni’n saff yn y car bach yn y diwedd gan gwrdd â’r merched, a fu’n ddigon caled i aros nos Wener ond oedd yn ofn y glaw ormod i aros tan ddydd Sul, yn y maes parcio. Erbyn i ni gyrraedd y Clwb Chwaraeon, roedd y glaw wedi peidio a'r gwair yn sychu! Rhyfedd o fyd. Dechreuodd y gerddoriaeth yn gynharach na’r oeddwn i’n disgwyl ac o fewn dim roedd Radio Luxembourg ar y llwyfan. Ceisiais dynnu llun neu ddau ohonynt ond doeddwn i ddim am dynnu sylw at fy hun yn ormodol felly mae safon y lluniau yn arbennig o isel. Chwaraeodd y band yn wych. Roedden nhw wir ar eu gorau felly roedd hi’n biti mawr fod y gynulleidfa yn siomedig yn ei nifer.
Dilynodd Ashokan a rociodd er problemau technegol, yna’r Poppies oedd yn arbennig o dynn, y Sibrydion a symudodd y noson i lefel arall gyda chaneuon pop o safon, Zabrinski oedd yn wael iawn a Topper i ddod â’r noson i derfyn gyda pherfformiad a blesiodd y dorf oedd yn faint teilwng iawn erbyn bryd hynny.
Roeddwn i’n ddigon lwcus i fod ar y rhestr westai ac felly’n cael mynediad i gefn llwyfan, lle roedd y bandiau ac amryw o (bennau) mawrion y “Sîn” yn cymdeithasu. Yno y bûm nes iddi fynd yn llawer rhy hwyr i rywun oedd yn gyrru adref y bore canlynol fod ar ei draed yn clebran. Uchafbwynt cymdeithasol y noson oedd cysgodi rhag y glaw ym mhabell arallfydol Bandit gydag Ian Cottrell a Huw Stephens (ydw, dwi’n name dropper). Blydi doniol.
Roedd Dylan a mi yn rhannu pabell Ffion, un o’r rhai nad oedd â’r stamina i bara trwy nos Sadwrn, a cefais i noson hynod dda o gwsg gan ystyried fy mod i’n gorwedd ar lawr y babell heb fat a bod fy sach gysgu yn gwrthod cau’n iawn. Didrafferth oedd y siwrne'n ôl a roedden ni bron adref erbyn amser cinio yn y diwedd.
Fe fyddai’n sicr yn mynd yn ôl i Firi Madog - pobl dda, caniau o gwrw’n ymddangos ym mhobman a’r bandiau yn rocio. Mae na rai lluniau arbennig o wael ar fy flickr.
Rydw i ar fin cychwyn i Borthmadog i fynd i Wyl Ddeuddydd Miri Madog yng nghanol cawodydd erchyll o law. Mae’r daith yma i’r gogledd dod ar ddechrau cyfnod o fwynhau diamod ac afradus. Dwi’n aros ym Mhorthmadog heno mewn pabell, dod adre ddydd Sul ac yn cychwyn am wyliau am dridau yn Nulyn ben bore Llun. Fe fyddai’n cyrraedd yn ôl ddydd Mercher ar gyfer sobri ac yna casglu fy nghanlyniadau lefel A. Mae hi’n mynd i fod yn wythnos ddrud ond dwi’n siwr fydd yr hwyl yn werth bob ceiniog.
Nid y daith i Ddulyn fydd fy ngwyliau cyntaf eleni, gan mod i wedi bod yng Ngwlad Pwyl gyda Cherddorfa’r Tair Sir eisoes yr haf yma. Mae na luniau o’r daith ar fy flickr i ac hefyd ar gyfrif flickr Tair Sir a gan Rhodri. Roedd hi’n daith lwyddiannus iawn ym mhob ffordd. Roedd yr ochr ‘gerddorfaol’ yn hynod o dda, yn ôl ei arfer, er bod rhaid i ni chwarae pedwerydd symffoni Tchaikovsky heb dimpani yn un o’r cyngherddau. Roedd y gynulleidfa ar eu traed yn ein tri chyngerdd.
Roedd yr ochr gymdeithasol yn iach iawn eleni eto er fod y gerddorfa wedi’i rhannu’n ddwy oherwydd lle ar yr awyrennau i fynd â ni i Krakow. Un o’r uchafbwyntiau i bawb dwi’n meddwl, os allwch chi ei alw’n uchafbwynt, oedd mynd i wersyll Auschwitz yn Oswecim ac i wersyll Auschwitz-Birkenau i lawr y ffordd. Er fod na rai lluniau i fyny ar y we, wnes i ddim tynnu llawer yno o’i gymharu gyda rhai aelodau eraill o’r gerddorfa a fynnai dynnu lluniau o bopeth - o’r siambrau nwy i eiddo’r rhai a gafwyd eu llofruddio yno. Doeddwn i ddim eisiau lluniau o le bu farw miloedd o bobl ar fy nghyfrifiadur nac yn fy meddiant. Roeddwn i wedi ymweld a gwersyll tebyg yn Saschenhausen ac wedi darllen llyfr ardderchog Sybille Steinbacher, Auschwitz: A History felly roeddwn wedi paratoi fy hun yn llawn ac yn barod i elwa’n llawn o’r profiad.
Ar ôl diwrnod neu ddau yn Krakow, aethon ni i lawr i ganol mynyddoedd y Tatras i dref Zakopane. Roedd y dref yn llawer mwy bywiog na Krakow ac roedd naws ieuengach yno rywsut. Un o uchafbwyntiau’r daith i mi oedd rhoi ein cyngerdd olaf yn Eglwys y Groes Sanctaidd yn y dref. Roedd pensaernïaeth yr Eglwys yn gyfoes iawn ac yn eitha mentrus - roedd yr organ yn ffantastig - a roedd y bobl yr un mor fodern yn eu diwinyddiaeth gan eu bod yn cynnal cartref i blant amddifad yn y seler. Fe gyflwynwyd ail symudiad y symffoni, yr Andantino in mode di Canzone (mae modd gwrando ar glip yma ond dydw i ddim yn meddwl llawer o’r recordiad), fel teyrnged i’r rhai a fu farw ar Fehefin y 7fed yn Llundain.
Daeth y daith i ben ar ôl taith ar hyd afon ym Mharc Cenedlaethol Pieninsky (dwi ddim yn hollol siwr o hyn - dydy fy Mhwyleg i ddim yn dda iawn), sy’n ffinio gyda Slovakia. Fe ges i amser gwych ar y daith - roedd y Pwyliaid yn groesawgar, eu wodka yn blasu o rywbeth heblaw am anti-freeze a’r bryniau’n wyrdd. Ewch yno cyn iddyn nhw ymuno â’r Ewro a tra bod y bwyd a’r ddiod yn rhad!
Dyna pryd y gorffennais fy arholiad olaf, papur HI6 ar ddiwygio seneddol ym Mhrydain yn y bedwerydd ganrif ar bymtheg a chyfraniad Garibaldi at uno'r Eidal. Dwi wedi bod yn aros am fy nghanlyniadau bob dydd ers hynny ac mae'r golau a fu mor bell i ffwrdd yn awr yng ngheg y twnel ac yn fy nallu. Erbyn wythnos i heddiw, fe fyddai'n gwybod i le fyddai'n mynd i'r Brifysgol.
Fe fydd y lleoliad yn llywio cwrs gweddill fy mywyd yn eitha drastig. Fy newis cyntaf ydy mynd i Goleg y Brenin, ym Mhrifysgol Caer-grawnt i astudio hanes. Dwi wedi cael lle, sy'n amodol ar A mewn Hanes a dwy A mewn unrhyw ddau bwnc arall (fy mhynciau lefel A ydy Cymraeg, Almaeneg, Hanes a Cherddoriaeth gyda llaw), yn dilyn prawf a chyfweliad yn ôl ym mis Rhagfyr y llynedd.
Wrth ddod i weld y gwahaniaeth rhwng y dewis cyntaf a'r dewis wrth gefn, mae beth ddwedais i am newid cwrs fy mywyd yn amlwg. Cymraeg ym Mhrifysgol Caerdydd ydy hwnnw ac mae angen o leiaf 100 o bwyntiau Tariff UCAS mewn Cymraeg a chyfanswm o 260 o bwyntiau i deilyngu fy lle yno. Dwi'n meddwl fod hyn yn gyfystyr a BCC neu BBD neu rywbeth - dwi ddim yn siwr o'r system bwyntiau o gwbl.
Penderfynais i ddewis dau gwrs mor wahanol am nifer o resymau. Wrth geisio penderfynu pa Brifysgolion i'w rhoi ar y ffurflen UCAS, fe benderfynais y buaswn i'n mynd dros Glawdd Offa i'r Brifysgol ar yr amod fy mod yn mynd i le sy'n cynnig cyrsiau o safon sy'n llawer gwell na'r rhai sy'n cael eu cynnig ym Mhrifysgolion Cymru. Gan fod y cwrs sydd ar ben fy rhestr yn un o'r rhai gorau ym Mhrydain (a'r byd), dwi'n hyderu fy mod i wedi cadw'r addewid yma.
Mae'r system lefel A bresennol braidd yn gymysglyd i rywun o'r tu allan ond un o'i phrif rinweddau ydy'r modd mae dyn yn gwybod yn union sawl marc sydd ei angen arno yn arholiadau olaf lefel A er mwyn cael graddau arbennig. Mantais amlwg hyn ydy'ch bod chi'n gallu dewis a dethol rhai arholiadau i ganolbwyntio arnynt. Un o fanteision arall y system ydy'r modd y gallwch sefyll arholiadau ym Mis Ionawr a dewis opsiynau gwaith cwrs gan roi llai o ddwr ar gerrig sauna cyfnod arholiadau'r haf. Mae hyn i gyd yn golygu fod syniad bras gen i o ba mor dda oedd angen i mi wneud mewn rhai arholiadau i gael y graddau dwi eu hangen.
Dwi ddim am gynnig unrhyw arlliw ar ba mor dda dwi'n meddwl aeth yr arholiadau gan mod i'n dueddol o gal stincars ar ol meddwl fod yr arholiad yn hawdd a minnau wedi'i fwynhau. Ond nid hir yw pob aros, oherwydd fe fyddai'n gwybod cwrs ffawd erbyn yr adeg yma'r wythnos nesaf. Croeswch popeth er fy mwyn i fore Iau nesaf.
