Miri Madog

Fe ddaeth hi’n bnawn Sul yn rhyfeddol o gyflym ar ôl penwythnos, wel nos Sadwrn a bore Sul mewn gwirionedd, i’w gofio. Aeth y siwrne i’r gogledd yn llyfn iawn, er fod y car yn llawn iawn. Roedd offer Dylan a fy sach gysgu a mag i yn llenwi’r bŵt felly roedd rhaid i babell Einion a gitar fas Meilyr a peth wmbreth o fagiau a drangalŵns eraill fynd ar eu glin. Rhoddais y mix-tape C90 bûm yn ei baratoi nos Wener i fynd wrth adael Bow Street ac fe ddaeth i ben ychydig filltiroedd tua allan i Borthmadog. Yn anffodus, cymerodd yr ychydig filltiroedd cyn y Cob ac i mewn i Borthmadog ei hun dipyn yn hirach na’r disgwyl. Roeddwn i’n meddwl gwnaed gwelliant i’r ffordd, ond roedd y traffig yn drymach nag erioed!

Beth bynnag am hynny, fe gyrhaeddodd y pedwar ohonon ni’n saff yn y car bach yn y diwedd gan gwrdd â’r merched, a fu’n ddigon caled i aros nos Wener ond oedd yn ofn y glaw ormod i aros tan ddydd Sul, yn y maes parcio. Erbyn i ni gyrraedd y Clwb Chwaraeon, roedd y glaw wedi peidio a'r gwair yn sychu! Rhyfedd o fyd. Dechreuodd y gerddoriaeth yn gynharach na’r oeddwn i’n disgwyl ac o fewn dim roedd Radio Luxembourg ar y llwyfan. Ceisiais dynnu llun neu ddau ohonynt ond doeddwn i ddim am dynnu sylw at fy hun yn ormodol felly mae safon y lluniau yn arbennig o isel. Chwaraeodd y band yn wych. Roedden nhw wir ar eu gorau felly roedd hi’n biti mawr fod y gynulleidfa yn siomedig yn ei nifer.

Dilynodd Ashokan a rociodd er problemau technegol, yna’r Poppies oedd yn arbennig o dynn, y Sibrydion a symudodd y noson i lefel arall gyda chaneuon pop o safon, Zabrinski oedd yn wael iawn a Topper i ddod â’r noson i derfyn gyda pherfformiad a blesiodd y dorf oedd yn faint teilwng iawn erbyn bryd hynny.

Roeddwn i’n ddigon lwcus i fod ar y rhestr westai ac felly’n cael mynediad i gefn llwyfan, lle roedd y bandiau ac amryw o (bennau) mawrion y “Sîn” yn cymdeithasu. Yno y bûm nes iddi fynd yn llawer rhy hwyr i rywun oedd yn gyrru adref y bore canlynol fod ar ei draed yn clebran. Uchafbwynt cymdeithasol y noson oedd cysgodi rhag y glaw ym mhabell arallfydol Bandit gydag Ian Cottrell a Huw Stephens (ydw, dwi’n name dropper). Blydi doniol.

Roedd Dylan a mi yn rhannu pabell Ffion, un o’r rhai nad oedd â’r stamina i bara trwy nos Sadwrn, a cefais i noson hynod dda o gwsg gan ystyried fy mod i’n gorwedd ar lawr y babell heb fat a bod fy sach gysgu yn gwrthod cau’n iawn. Didrafferth oedd y siwrne'n ôl a roedden ni bron adref erbyn amser cinio yn y diwedd.

Fe fyddai’n sicr yn mynd yn ôl i Firi Madog - pobl dda, caniau o gwrw’n ymddangos ym mhobman a’r bandiau yn rocio. Mae na rai lluniau arbennig o wael ar fy flickr.